Historia

 O NAS – TROCHĘ HISTORII

24 sierpnia 1980 roku Międzyzakładowy Komitet Strajkowy w Stoczni Gdańskiej im. Lenina podjął decyzję o wybudowaniu Pomnika Poległych Stoczniowców 1970 roku i tę datę można uznać za dzień powstania Komitetu.

Konsekwencją tej decyzji MKS było utworzenie Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970, wybudowanie Pomnika oraz jego uroczyste odsłonięcie 16 grudnia 1980 roku.

Skład osobowy Komitetu w dniu 10.10.1980 roku był następujący:

  1. Marek Adamczewski – Polam
  2. Andrzej Artski – Geoprojekt
  3. Elżbieta Bieńkowska – Stocznia Gdańska im. Lenina
  4. Szczepan Baum – Miastoprojekt
  5. Ryszard Chmielewswki – Mostostal 6. Wiesław Garbusiński – Geoprojekt
  6. Leszek Górski – Stocznia Gdańska im. Lenina
  7. Stanisław Grzyb – Mostostal
  8. Andrzej Gwiazda – Elmor
  9. Jan Koziatek – Stocznia Gdańska im. Lenina
  10. Henryk Kozłowski – Geoprojekt
  11. Henryk Lenarciak – Stocznia Gdańska im. Lenina
  12. Zygmunt Manderla – Stocznia Gdańska im. Lenina
  13. Wojciech Mokwiński – Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych
  14. Konrad Niklas – Mostostal
  15. Stanisław Onoszko – Energopol
  16. Bogdan Pietruszka – Stocznia Gdańska im. Lenina 18. Czesław Raganowicz – Energopol
  17. Wiesław Szyślak – Stocznia Gdańska im. Lenina
  18. Mirosław Urbanowicz – Mostostal 2
  19. Tadeusz Wyganowski – Promor

 

Do grona Komitetu dołączyli między innymi: Grzegorz Boros , Jerzy Kiszkis,  ks. Krzysztof Niedałtowski, Krzysztof Penderecki , Krystyna Zachwatowicz-Wajda, Andrzej Wajda, Halina Winiarska.  Pierwszym przewodniczącym Komitetu był Henryk Lenarciak.

Pomnik powstał na podstawie pomysłu Bogdana Pietruszki.

Projekt architektoniczny wykonał architekt Wiesław Szyślak, teren wokół pomnika zaprojektował Wojciech Mokwiński. Współpracował przy projektowaniu Jacek Krenc.

Płaskorzeźbę wykonali Robert Pepliński z żoną Elżbietą Szczodrowską-Peplińską.

Pracę nad budową koordynował Zygmunt Manderla

Budowa Pomnika była działaniem spontanicznym, ludzie z wielu zakładów pracy włączali się do pracy. Wszyscy byli zdeterminowani i mieli jeden cel: zdążyć do 16 grudnia 1980 roku, do rocznicy Grudnia 1970, zbudować monument i uczcić pamięć pomordowanych Stoczniowców.  Cel został osiągnięty. Tego właśnie dnia odbyła się uroczystość odsłonięcia pomnika.

 

POLEGLI W 1970 r.

Brunon Drywa, lat 34

Appolinary Formela, lat 20

Zygmunt Gliniecki, lat 15

Zbigniew Godlewski, lat 18

Jan Kałużny, lat 21

Jerzy Kuchcik, lat 20

Stanisław Lewandowski, lat 26

Jerzy Matelski, lat 27

Stefan Mosiewicz, lat 22

Zbigniew Nastały, lat 17

Józef Pawłowski lat 24

Andrzej Perzyński, lat 19

Ludwik Piernicki, lat 20

Jan Polechoński, lat 30

Zygmunt Polito, lat 24

Waldemar Rebinin, lat 26

Tadeusz Sawicz, lat 22

Stanisław Sieradzan, lat 18

Jerzy Skonieczka, lat 15

Kazimierz Stojecki, lat 58

Bogdan Sypka , lat 20

Józef Widerlik, lat 24

Marian Wójcik, lat 33

Zbigniew Wycichowski, lat 20

Waldemar Zajczonko, lat 20

Kazimierz Zastawny, lat 24

Janusz Żebrowski, lat 17

13 grudnia 1981 roku , w dniu ogłoszenia stanu wojennego przez Wojciecha Jaruzelskiego, stowarzyszenie zostało zawieszone.

W nocy do biura projektów Stoczni Gdańskiej przyszło ZOMO i zabrało większość dokumentacji Pomnika. Część dokumentacji uratował Wiesław Szyślak. Obecnie materiały dotyczące Pomnika znajdują się w archiwach Europejskiego Centrum Solidarności, Instytutu Pamięci Narodowej i w domach prywatnych.

Historia budowy Pomnika na podstawie zdjęć Zenona Miroty